Penintsula eta Palma edo Eivissa artean salgaiak garraiatu ohi zituen Valentziako garraio-enpresa bateko soldatapeko gidari batek jarritako demanda da epai honen jatorria. 2018an, lanera ez joateagatik diziplinazko kaleratze bidez kaleratu zen.
Ferryan egiten zituen joan-etorrietan ohedun ganbara zuen, eta, beraz, gidaldiei eta atsedenaldiei buruzko Europako araudiaren arabera, tarte hori atsedenalditzat jotzen zen ibilgailuan ez zegoelako. Hala ere, gidariak atsedenaldi horrengatik kalte-ordaina erreklamatzea erabaki zuen, presentzia-denboratzat jo baitzuen, eta Lan Arloko Epaitegiak atzera bota zuen.
Hori dela eta, Valentziako Erkidegoko Justizia Auzitegi Nagusian errekurtsoa jartzea erabaki zuen, enpresak gidariari kalte-ordaina ematera zigortu baitzituen, “ontziratuta zegoen bitartean langileak edozein larrialdi edo arazotarako prest egon behar zuelako, bere denbora libre izan gabe, ontzia utzi gabe edo bere bizitza pribatua edo familiarra zaindu gabe”.
Enpresak helegitea aurkeztu zuen Auzitegi Gorenean. Auzitegi Gorenak Europako erregelamendua onartzen du, baina baita garraio-sektoreko lan-denborak arautzen dituen Espainiako Errege Dekretuaren eta 2012an sinatutako Errepideko Garraioaren II. Akordio Orokorraren prebalentzia ere, horiek bai emango liokete arrazoia langileari.